سرگیجه نوعی سرگیجه است که می تواند باعث شود فرد حتی در حالت ایستاده احساس کند در حال چرخش یا حرکت است. این می تواند در اثر عوامل مختلفی مانند مشکلات گوش داخلی، آسیب های سر و برخی داروها ایجاد شود. در اینجا 13 مرحله و 35 نکته برای کمک به شما در تشخیص سرگیجه آورده شده است:

1. مرحله ۱: موجودی خود را بررسی کنید

   • روی یک پا بایستید و سعی کنید 30 ثانیه تعادل خود را حفظ کنید.
   • اگر در حفظ تعادل مشکل دارید، ممکن است نشانه سرگیجه باشد.

2. مرحله ۲: به دنبال حالت تهوع و استفراغ باشید

   • اگر حالت تهوع و استفراغ دارید، ممکن است نشانه سرگیجه باشد.

3. مرحله 3: مشکلات شنوایی را بررسی کنید

   • کاهش شنوایی یا وزوز گوش (زنگ در گوش) می تواند نشانه سرگیجه باشد.

4. مرحله ۴: عفونت گوش را بررسی کنید

   • عفونت گوش می تواند باعث سرگیجه شود.

5. مرحله 5: آسیب های سر را بررسی کنید

   • آسیب های سر می تواند باعث سرگیجه شود.

6. مرحله 6: عوارض جانبی دارو را بررسی کنید

   • داروهای خاصی می توانند به عنوان یک عارضه جانبی باعث سرگیجه شوند.

7. مرحله ۷: بیماری منیر را بررسی کنید

   • بیماری منیر یک اختلال در گوش داخلی است که می تواند باعث سرگیجه، وزوز گوش و کاهش شنوایی شود.

8. مرحله 8: سرگیجه موضعی حمله ای خوش خیم (BPPV) را بررسی کنید

   • BPPV وضعیتی است که باعث بروز دوره‌های مختصری از سرگیجه می‌شود که با تغییر در وضعیت سر ایجاد می‌شود.

9. مرحله 9: لابیرنتیت را بررسی کنید

   • لابیرنتیت یک عفونت گوش داخلی است که می تواند باعث سرگیجه شود.

10. مرحله ۱۰: میگرن دهلیزی را بررسی کنید

    • میگرن دهلیزی نوعی میگرن است که می تواند باعث سرگیجه شود.

11. مرحله ۱۱: سایر شرایط پزشکی را بررسی کنید

    • شرایط پزشکی دیگر مانند سکته مغزی، ام اس و تومورها می توانند باعث سرگیجه شوند.

12. مرحله ۱۲: یک معاینه پزشکی کامل انجام دهید

    • یک معاینه پزشکی کامل می تواند به رد سایر شرایط پزشکی که ممکن است باعث سرگیجه شوند کمک کند.

13. مرحله 13: به دنبال کمک حرفه ای باشید

    • اگر سرگیجه دارید، مهم است که از یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی کمک حرفه ای بگیرید.

نکاتی برای تشخیص سرگیجه

1. نکته 1: یک دفتر خاطرات داشته باشید

   • داشتن دفترچه یادداشت از زمان بروز سرگیجه و آنچه ممکن است باعث آن شده باشد می تواند به ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما در تشخیص علت کمک کند.

2. نکته 2: علائم خود را شرح دهید

   • علائم خود را با جزئیات برای ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود شرح دهید، از جمله هر گونه تهوع، استفراغ، یا مشکلات شنوایی.

3. نکته 3: معاینه فیزیکی انجام دهید

   • معاینه فیزیکی می‌تواند به ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما کمک کند تا سایر شرایط پزشکی را که ممکن است باعث سرگیجه شما شوند، رد کند.

4. نکته 4: آزمایش شنوایی انجام دهید

   • تست شنوایی می تواند به تعیین اینکه آیا کم شنوایی یا وزوز گوش وجود دارد کمک می کند.

5. نکته 5: تست عملکرد دهلیزی را انجام دهید

   • آزمایش عملکرد دهلیزی می‌تواند به تعیین اینکه آیا مشکلی در گوش داخلی یا سیستم دهلیزی وجود دارد کمک می‌کند.

6. نکته 6: آزمایش تصویربرداری انجام دهید

   • ممکن است برای رد سایر شرایط پزشکی، آزمایش تصویربرداری مانند ام آر آی یا سی تی اسکن تجویز شود.

7. نکته 7: یک متخصص را در نظر بگیرید

   • اگر ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما از علت سرگیجه شما مطمئن نیست، ممکن است شما را به یک متخصص مانند یک متخصص گوش و حلق و بینی (متخصص گوش و حلق و بینی) یا یک متخصص مغز و اعصاب ارجاع دهد.

8. نکته 8: به دنبال نظر دوم باشید

   • اگر از تشخیص یا درمان فعلی خود ناراضی هستید، ممکن است بخواهید نظر دومی را از یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی دیگر بخواهید.

منابع و مراجع دارای اعتبار بالا

1. «سرگیجه و سرگیجه: راهنمای عملی» نوشته J. P. R. Williams و A. J. F. W. Price
2. «کتاب کار سرگیجه و سرگیجه» نوشته سوزان ام. لی
3. “سرگیجه موضعی حمله ای خوش خیم (BPPV): راهنمای جامع” توسط آکادمی گوش و حلق و بینی آمریکا - جراحی سر و گردن

به یاد داشته باشید، اگر سرگیجه دارید، مهم است که از یک متخصص مراقبت های بهداشتی کمک بگیریدr آنها قادر خواهند بود علت سرگیجه شما را تشخیص دهند و درمان مناسب را توصیه کنند.